انقدر خودم رو مشغول کارهام کرده بودم که از بعضی از سرمایه های زندگیم فراموش کرده بودم، سرمایه ای مثل چشم. که وقتی داخل پانسمان هست و نمیتونی ببینی و حتی غذا را هم خودت نمیتونی بخوری تازه میفهمی که چه عضو مهمی هست. خلاصه اینکه دیگه نمره آزمایشگاه جوشکاری واسم مهم نیست -_- چشمهام مهم ترند.
امان از دست درسها که دارند گروهی حمله میکنند، از طرفی کارهای انتقال مطالب و امتحانات درسها ، و از طرفی هم پروژه که استارتش خیلی وقته زده شده.
سرم شلوغه، کمک میخوام، بدتر از همه اینکه پول دادم و مقاله دانلود کردم و باز نمیشهههههه
خدایا به امید خودت 🙆💪
